نوشته ی ابراهیم حسن بیگی
خوانده شده در ۱۴ اردیبهشت ۹۸
فضایی جدید از رمانی مذهبی برام داشت. شاید بهتر باشه بخونیدش؛ اما ویژگی هایی از اون میتونه خواننده ی این مطلب رو مشتاق خوندنش بکنه:
۱. آوردن بخش هایی از نهج البلاغه در ذیل داستان نفس این داستان رو متبرک کرده و مطمئنم که خوندنش بی فایده نیست.
۲. نگاه به معارف شیعه با نگاهی آزاد و به دور از تعصب
۳. افزایش علاقه به امیرالمومنین و درک مظلومیت های حضرت
۴. درک ترتیب نامه ها و علت حرف های حضرت یعنی ترتیب اون ها رو بهتر میشه درک کرد و فهمید که چه واقعه ای منجر به آن خطابه شده است.
در کل پیشنهاد می کنم این کتاب رو بخونید؛ هر چند که فکر کنم، همه خوندن جز من، چون که من چاپ سی و ششم از این کتاب رو خوندم.